نبایدها در امدادگری روانشناختی

درمانگران و امدادگران عزیز!
در مناطق آسیب دیده از زلزله یا سایر بلایا، در مواجه با افرادی که اعضای خانواده، دوست یا نزدیکان خود را از دست داده اند، لطفا از بیان جملات زیر پرهیز کنید:

:x: احساست را درک می کنم
:x: تقدیرت (تقدیرش) این بوده
:x: حالا دیگه راحت شد
:x: وقت رفتنش بود
:x: حداقل سریع رفت و راحت شد
:x: بیا در مورد موضوع دیگه ای صحبت کنیم
:x: باید کاری کنی که زودتر فراموش کنی
:x: تو آنقدر قوی هستی که بتونی با این موضوع کنار بیایی
:x: باید خوشحال باشی که زیاد زجر نکشید
:x: “چیزی که ما را نمی کشد قویترمان می کند”
:x: به زودی حالت بهتر می شه
:x: تو هر کاری که می تونستی براش انجام دادی
:x: این خوبه که تو الان زنده ای
:x: این خوبه که کس دیگه ات نمرده
:x: می تونست بدتر از این باشه، حداقل الان برادر و مادرت زنده اند
:x: هر اتفاقی که افتاده بهترین حالت ممکنه
:x: مصیبتی به ما داده نمی شود که از حد توانمان خارج باشد
:x: (خطاب به کودکان) تو دیگه الان مرد /خانم خانواده ای
:x: (خطاب به کودکان) تو دیگه مرد/ خانم شدی نباید گریه کنی

منبع: Psychological First Aid

دکتر مهدی معینی (فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان)